Η οικουμενικότητα της Ίμβρου. Πάσχα 2015 στο νησί. Συνηθισμένα... και ανεπανάληπτα!

Ενώ άλλοι θρηνούν για το Θάνατο, εμείς τραγουδούμε για την Ανάσταση.

Δεύτε λάβετε φως.

Δεύτε λάβετε θάρρος, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες της ζωής σας.

Δεύτε λάβετε εμπιστοσύνη στην Αγάπη και στην Αναστημένη Ελπίδα, για την Ίμβρο μας και για όλον τον κόσμο.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Με αυτά τα λόγια-ευχές  οι Ίμβριοι όπου γης καλωσόρισαν το Πάσχα του 2015 δίνοντας μια άλλη διάσταση στην ελπίδα και σε όλα αυτά που αναμένουν από δεκαετίες για το νησί τους, καθώς η προσμονή για βελτιστοποίηση των συνθηκών διαβίωσης στην Ίμβρο είναι το ζητούμενο.

Όπως κάθε χρόνο οι  Ίμβριοι προγραμμάτισαν το ταξίδι τους στο νησί και αρκετοί από αυτούς το προγραμμάτισαν από μήνες καθώς θα έπρεπε να μετακινηθούν ακόμη και από άλλη Ήπειρο στην Ελλάδα και αμέσως μετά στην Ίμβρο. Ένα ταξίδι που για αρκετούς σημαίνει μαζί με τη γιορτή του Πάσχα και τη διαμονή τους στο νησί για σχεδόν έξι μήνες. Έτσι ξεκινάει το έτος, με την άνοιξη και το Πάσχα, συνεχίζεται με το Δεκαπενταύγουστο και την Παναγιά, όπου κορυφώνεται και η προσέλευση των Ιμβρίων στο νησί και καταλήγει με την Αγία Αικατερίνη το Νοέμβριο, όπου οι περισσότεροι έχουν θέσει ως ορόσημο για την αποχώρησή τους, έχει ήδη δείξει ο χειμώνας τα δόντια του και τον σχεδιασμό για την  επαναφορά την επόμενη άνοιξη……..

Περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια στους Αγίους Θεοδώρους, στο Σχοινούδι, στο Γλυκί το διάστημα πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα αντικρίζει κανείς την καθημερινή ενασχόληση των Ελλήνων με την περιποίηση των σπιτιών τους και τη προετοιμασία για το Άγιο Πάσχα, την επιμέλειά τους για την τήρηση των εθίμων της κοινότητας, την προσμονή τους για το σφιχταγκάλιασμα συγγενών και φίλων που αποφάσισαν και φέτος να κάνουν Ανάσταση στην Ίμβρο.

Η Ανάσταση που πάντα περνάει μέσα από το Γολγοθά, φέρνει στο μυαλό όλων δύσκολες στιγμές της καθημερινότητας που πέρασαν στο παρελθόν και  την προσμονή την ελπίδας που διαφαίνεται, όπως η σιγουριά της Ανάστασης που εγγυάται την αναγέννηση και τον μακρύ δρόμο προς το «τέλειο».

Συνομιλώντας με ανθρώπους που επισκέπτονται το νησί για λίγες μόνο ημέρες το χρόνο, έως και αυτούς που το έχουν βάλει σκοπό ζωής και υπερνικώντας δυσκολίες, καταφέρνουν να διαμείνουν αρκετούς μήνες στην Ίμβρο νιώθεις την αγάπη τους για τον τόπο τους να ξεχειλίζει από τις λέξεις και τη σκέψη τους, από τα συναισθήματα και τη λογική τους, από το βλέμμα και τις κινήσεις τους….

Ο Γιάννης στα Αγρίδια,  Δίκαιος στις αναφορές του, περιγράφει το πώς κάποτε έφυγε, πως η ζωή τον ταξίδευσε, πως η ψυχή του το γύρισε….

Ο Κωστής με τη φωτογραφική στο χέρι, πήρε την όσμωση  της καρδιάς του και την έκανε ταξίδι, ρεαλιστικά αντιμετώπισε μια πραγματικότητα και από τη Θεσσαλονίκη με δίτροχο επέστρεψε στο νησί δοκιμάζοντας να «επιχειρήσει» με τα δεδομένα του τόπου, τις δεξιότητες και τις ανησυχίες του, με οδηγό την αλήθεια και το αυθεντικό.

Ο Κωστής με το όνειρο της διαμονής σε σημείο που μπορεί να έχει θέα το Θρακικό και τη Σαμοθράκη, δεν σκέφτεται τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο από το «Μεσάδι». Προς το παρόν το επισκέπτεται όσο πιο συχνά του δίνεται η δυνατότητα και διαλέγει το σωστό σημείο για να έχει την πλεονεκτικότερη θέα στις αναζητήσεις του.

Η Αγγελική εμφανώς ανανεωμένη, με φρεσκάδα και ωριμότητα ταυτόχρονα,  μιλά για τα νέα δεδομένα στην παιδεία και τις προοπτικές που ανοίγονται για τους νέους Ίμβριους στο νησί. «Πρωτευουσιάνα» από την Παναγιά δεν δυσκολεύεται καθόλου να ακολουθήσει στα πειράγματα και τα «κυνηγητά» του Αγριδιανούς και τους  Αγιοθεοδωρίτες….

Γιώτα και Μαρία. Αδελφές. Μικρομαμά η μία, μικρομαμά και η άλλη. Σήμερα μαθαίνουμε ότι η μία από τις δύο είναι και μικρογιαγιά…. Αυξάνεστε και πληθύνεστε… από την Ίμβρο  έως τη Μύκονο.

Το χαμόγελο από τη Βάνα περισσεύει και σου δίνει άμεσα και αυθεντικά  μαθήματα ζωής. Η αντιμετώπιση των δυσκολιών και το ξεπέρασμα των αντιξοοτήτων σε άλλο πλάνο.

Όσο το ψάχνεις, τόσο περισσότερο ανακαλύπτεις ότι θα μπορούσε αυτό το νησί να είναι ο τόπος σου, παρουσιάζει ένα πρωτόγνωρο είδος οικουμενικότητας, οικειότητας και ηρεμίας.

Όσο το ψάχνεις αισθάνεσαι ότι οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά και οι τόποι έχουν ενέργεια. Ευχαριστούμε από την καρδιά μας αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την πρώτη συγκλονιστική εμπειρία μας πριν από 25 χρόνια και όλους αυτούς που σε αυτά τα χρόνια, κάθε χρονιά, μας ταξιδεύουν σε ένα ταξίδι ατελείωτο, χωρίς τίποτα να είναι δεδομένο και όλα να είναι γνωστά.

Ευχαριστούμε για τη μακροχρόνια φιλοξενία.

Είναι πάντα ανεπανάληπτη.

 

 

Φωτό: Γιάννης Δίκαιος, Κωνσταντίνος Βάντσος.

Σύνταξη : Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Θρησκευτικά
Κοινωνικά
Πολιτιστικά