Ναι! Το Μουσικό Σχολείο αξίζει σεβασμού και αγάπης. Του Θανάση Μουσόπουλου

  Το τελευταίο διάστημα φούντωσε η συζήτηση για το μεγάλο και ουσιαστικό ζήτημα της παιδείας στον τόπο μας. Υπάρχουν αναμφίβολα στο χώρο της εκπαίδευσης προβλήματα, που είναι υπαρκτά – άλλα τα συζητούμε και άλλα τα παρακάμπτουμε, άλλα τα υπερτονίζουμε και άλλα τα υποτιμούμε. Υπάρχουν και τοπικά ζητήματα, που συμπλέκονται με τα πανελλήνια, και χρήζουν και αυτά προβολής και αναζήτησης λύσεων.

  Ένα τέτοιο θέμα είναι το σχετικό με το Μουσικό Σχολείο Ξάνθης. Εξ αρχής δηλώνω ότι συντάσσομαι με τον αγώνα όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας να αποκτήσει το Μουσικό Σχολείο σύγχρονο και επαρκές κτήριο.

  Θα μου επιτρέψετε να επεξηγήσω τη θέση μου αυτή με "ποιητικό" τρόπο, παραθέτοντας αποσπάσματα από δύο ποιήματα αγαπημένων μου ποιητών.

  Θυμήθηκα τον Κωστή Παλαμά και το ποίημα “Τα σκολειά χτίστε” που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Νουμάς”, το 1910. Την περίοδο αυτή η εξουσία βρίσκεται στα χέρια του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος ενδιαφέρεται για την πρόοδο της παιδείας. Ο Παλαμάς είναι υποστηρικτής του δημοτικισμού. Οραματίζεται μια πνευματική αναγέννηση. Με το ποίημα του “Τα σκολειά χτίστε” ο Παλαμάς εκφράζει αυτό ακριβώς το όραμα του.

  Από τις πολλές στροφές του διαχρονικού αυτού δημιουργήματος λίγα δείγματα:

Τὰ σκολειὰ χτίστε

… Λιτὰ χτίστε τα, ἁπλόχωρα,

μεγάλα, γερὰ θεμελιωμένα,

ἀπὸ τῆς χώρας, ἀκάθαρτης,

πολύβοης, ἀρρωστιάρας, μακριά.

Μακριὰ τ᾿ ἀνήλιαγα σοκάκια,

τὰ σκολειὰ χτίστε.

Καὶ τὰ πορτοπαράθυρα τῶν τοίχων

περίσσια ἀνοῖχτε, νά ᾿ρχεται ὁ κὺρ Ἥλιος, διαφεντευτής, νὰ χύνεται, νὰ φεύγει, ὀνειρεμένο πίσω του ἀργοσέρνοντας τὸ φεγγάρι.

 

Γιομίζοντάς τα νὰ τὰ ζωντανεύουν

μαϊστράλια καὶ βοριάδες καὶ μελτέμια

μὲ τοὺς κελαηδισμοὺς καὶ μὲ τοὺς μόσκους, κι ὁ δάσκαλος, ποιητὴς καὶ τὰ βιβλία νὰ εἶναι σὰν τὰ κρίνα…

 

  Αν ο Παλαμάς μιλά για το σχολείο ως  κτήριο, οφείλουμε να δούμε και το σχολείο ως περιεχόμενο. Ο δεύτερος ποιητής είναι ο Ζακ Πρεβέρ και το ποίημά του  «Σελίδα γραπτού» Δύο και δύο τέσσερα τέσσερα και τέσσερα οχτώ οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκάξι.

Επαναλάβατε! λέει ο δάσκαλος.

Δύο και δύο τέσσερα

τέσσερα και τέσσερα οχτώ

οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκάξι.

Μα να το πουλί-λύρα

που περνά στον ουρανό.

Το παιδί το βλέπει,

το παιδί το ακούει,

το παιδί το φωνάζει:

Σώσε με, παίξε μαζί μου,

πουλί!

Τότε το πουλί κατεβαίνει

και παίζει με το παιδί.

…………………………….

Και το παιδί έκρυψε το πουλί

μες στο θρανίο του

κι όλα τα παιδιά

ακούν το τραγούδι του

κι όλα τα παιδιά ακούν τη μουσική

κι οχτώ κι οχτώ στη βόλτα τους φεύγουν

και τέσσερα και τέσσερα και δυο και δυο

στη βόλτα τους το σκάνε

κι ένα κι ένα δεν κάνουν ούτε ένα ούτε δύο ένα ένα το ίδιο φεύγουν.

…………………………………..

Μα όλα τ' άλλα παιδιά

ακούν τη μουσική

και οι τοίχοι της τάξης

σωριάζονται ήσυχα.

 

  Σύμφωνα με τον Κωστή Παλαμά το Μουσικό Σχολείο πρέπει να κτιστεί σε χώρο "ανοικτό" και υγιεινό. Σύμφωνα με τον Πρεβέρ το κάθε σχολείο οφείλει να είναι "δημιουργικό εργαστήρι".

  Το Μουσικό Σχολείο Ξάνθης απέδειξε το δεύτερο, αυτό που απομένει είναι το πρώτο. Σε πρώτη φάση – ώσπου να κτιστεί καινούριο κτήριο - οφείλουν οι αρμόδιοι να συμπληρώσουν το υπάρχον κτήριο με τις απαραίτητες τεχνικές υποδομές ώστε να εκπληρώνει το σκοπό του με τον καλύτερο τρόπο.

  Η γνώμη μου είναι ότι το νέο σχολείο πρέπει να μη στριμωχτεί, αλλά να αναπτυχθεί εκεί όπου οι παιδαγωγικές και δημιουργικές αρχές επιλέξουν.

  Κλείνοντας οφείλω να προσθέσω δύο σχόλια.

α) Όλοι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα γνώμης – κανένας / καμιά δεν έχει δικαίωμα να θεωρεί ότι έχει το μονοπώλιο της ορθότητας – αυτό δε βοηθά το διάλογο και πολύ περισσότερο δε διευκολύνει τη λύση του προβλήματος

β) Τα Μουσικά Σχολεία όλης της χώρας έχουν διαχρονικά βασικά στοιχεία παθογένειας (ένα παράδειγμα, οι τοποθετήσεις μουσικών και δασκάλων οργάνων γίνονται στη μέση της χρονιάς) – Οφείλουμε να μην υποτιμούμε τα προβλήματα ουσίας που σχετίζονται με τη λειτουργία των Σχολείων αυτών.

Ναι! Το Μουσικό Σχολείο αξίζει σεβασμού και αγάπης.

Ξάνθη, 13 Ιουλίου 2016 - Θανάσης Μουσόπουλος

 

 

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Εκπαιδευτικά
Κοινωνικά
Τοπικά