Ένα μάθημα κοινωνικής συμπεριφοράς από τα παιδιά του 8ου Γυμνασίου Ξάνθης… Τελικά η παιδεία και ο πολιτισμός είναι το φρένο στην απαξίωση

Ακούγοντας τις προσωπικές μαρτυρίες των μαθητών του 8ου Γυμνασίου, που αβίαστα και με εκείνον τον ‘ωμό’ εφηβικό αυθορμητισμό έρχονται ως απαντήσεις σε …τυποποιημένα δημοσιογραφικά ερωτήματα –π.χ. πως αισθανθήκατε, πως βιώσατε αυτή την εμπειρία κτλ- εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας γιατί η ερμηνεία της θεατρικής ομάδας του σχολείου, στα πλαίσια του εκπαιδευτικού θεατρικού προγράμματος ‘Μονόλογοι από το Αιγαίο’, συγκλόνισε μαθητές, εκπαιδευτικούς και κοινό.

Θα μπορούσαν να είναι η εισαγωγή του βιβλίου ‘Μονόλογοι από το Αιγαίο’ , στις σελίδες του οποίου καταγράφηκαν οι μαρτυρίες ασυνόδευτων προσφυγόπουλων που έφτασαν στην Ελλάδα. Ή έστω ο επίλογος. Οι μαθητές του 8ου Γυμνασίου Ξάνθης σε κάποιες από τις διηγήσεις των πρωταγωνιστών του βιβλίου, ένιωσαν να συναισθάνονται καταστάσεις αν όχι συνθήκες. Και η μεγάλη, για αυτά τα παιδιά, σκηνή της Μονής Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, λειτούργησε εκτονωτικά.

Συνοδευόμενα από την καθηγήτρια τους, κ. Έμυ Μαραγκουδάκη, τρία μέλη της 9μελούς συνολικά θεατρικής ομάδας του σχολείου επέστρεψαν στα στούντιο του Δημοτικού Ραδιοφώνου από όπου είχαν ενημερώσει για την προετοιμασία τους λίγο πριν το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη, για να μοιραστούν μαζί μας – όπως άλλωστε είχαν δημόσια δεσμευθεί – τις εμπειρίες τους από τη συμμετοχή τους : ο Αϊντοβάν, ο Οκτάϊ και ο Ιλμή. 

Ένας απερίγραπτος ενθουσιασμός για το γεγονός ότι έκαναν  φίλους εκτός του συνοικισμού του Δροσερού. Και τις φιλίες αυτές θα τις κρατήσουν . Και ετοιμάζονται να κάνουν και άλλους, αυτή τη φορά από την πόλη τους την Ξάνθη . Τις επόμενες ημέρες θα επισκεφθούν το 2ο Γυμνάσιο, το 1ο Λύκειο, το Μουσικό σχολείο …Και θα εμφανιστούν ενώπιον όλων μας στις φετινές Γιορτές Νεολαίας του Δήμου Ξάνθης. Δεν αισθάνονται πια παρίες. Και αναγνωρίζουν τη συμβολή του σχολείου τους σε αυτό.

Εξομολογούνται κάτι που δύσκολα μαθητές Γυμνασίου, όντας ανήσυχοι έφηβοι με τα ενδιαφέροντα να πολλαπλασιάζονται διαρκώς στη ζωή τους, θα έλεγαν συνειδητά :’ στο σχολείο μας είμαστε μια οικογένεια’.

Νιώθουν – και το δηλώνουν – την αγάπη και τη φροντίδα από το διευθυντή και τους καθηγητές τους και όλες οι παράλληλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες – έπαιξαν καραγκιόζη για όλο το συνοικισμό δίπλα στον Απόστολο Δομτζίδη, ετοιμάζονται για ποδοσφαιρικό αγώνα με τους γονείς, η μουσική ομάδα ηχογραφεί τραγούδια με τη βοήθεια του Αντώνη Μουσαδέ και αύριο θα επισκεφθούν τους τρόφιμους του Γηροκομείου για να τους ευχηθούν καλό Πάσχα και να τους προσφέρουν δώρα που ετοίμασαν τα ίδια τα παιδιά- είναι ο κόσμος που ανοίγεται μπροστά τους και τους περιμένει.

Και οι τρεις, από τους καλύτερους σε επιδόσεις μαθητές του σχολείου , αναλαμβάνουν και την πρωτοβουλία να πείσουν τους φίλους τους που έφυγαν από το σχολείο, να επιστρέψουν… Ο ενθουσιώδης Αϊντοβάν, ο σοβαρός Οκτάϊ- ο οποίος διηγήθηκε και το περιστατικό με την ανεύρεση, από το ίδιο και δύο ακόμη συμμαθητές του, και την παράδοση πορτοφολιού που έχασε συμπολίτης μας- και ο συνεσταλμένος Ιλμή.

Αξίζουν συγχαρητήρια στα παιδιά, στο διευθυντή του 8ου Γυμνασίου κ. Δημήτρη Γκαγκαλίδη, στις καθηγήτριες κ.κ. Ελεωνόρα Ηλιάδη και Λία Δαμιανάκη που καθοδήγησαν τη θεατρική ομάδα, στην καθηγήτρια κ. Έμυ Μαραγκουδάκη και σε όλους τους εκπαιδευτικούς του σχολείου.

Ακούστε τη συνέντευξη.

 

 

Σύνταξη: Κυριακή Οικονόμου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Εκπαιδευτικά
Κοινωνικά
Τοπικά