Ποιήματα για την ΕΙΡΗΝΗ. Γράφει ο Θανάσης Μουσόπουλος

 

   H 21η Μαρτίου κάθε χρόνου είναι αφιερωμένη στην Ποίηση, στη  Δημιουργία εν γένει - θα έλεγα.

  Κάθε χρόνο άλλες είναι οι συνθήκες και οι περιστάσεις. Άλλοτε η λεγόμενη κρίση, άλλοτε η πανδημία, φέτος ο πόλεμος.

  Για τούτο τον λόγο, έκρινα λογικό και επιτακτικό να αφιερώσω το κείμενό μου σε Ποιήματα Ειρήνης, που κατά καιρούς έγραψα και είναι δημοσιευμένα σε ποιητικές μου συλλογές, αλλά και κάποια αδημοσίευτα.

  Ειρήνη, το μεγάλο ζητούμενο της ζωής και της δημιουργίας.

 

 

Ο ΗΛΙΟΣ ΣΚΙΑΔΙΟ, 1967-1977, 1978

Α΄, 9

Ανατίναξε τα μυαλά του στον αέρα

Κι ένας φίλος δίπλ’ αδελφικός

Έγραφε ποιήματα για το Νόμπελ

-         της Ειρήνης ή της Λογοτεχνίας.

 

*

ΟΙΑΚΙΣΜΟΙ, 1980 - 83, 1990

Ο Χρόνος δικός μας, Αχμέτ

Είδα στον ύπνο μου, Αχμέτ,

περιστέρια τραυματισμένα

με το μάτι στραμμένο στην κάννη ενός όπλου

MADE IN U.S.A.

Μπα, είπα, όνειρο είναι.

Τα περιστέρια

έχουν καρδιά ένα ρολόι

που χρονομετρεί τα βάσανα των λαών μας

κλεψύδρα των ονείρων

βαρόμετρο του ιδρώτα

εξάντας του αίματος.

Τα μαχαίρια ξένα·

δικά μας τα όνειρα, ο ιδρώτας, το αίμα.

Το ρολόι είναι ξένο,

ο χρόνος δικός μας, Αμέτ…

 

*/*

Ειρήνη,

θέλουμε να τραγουδούμε

θέλουμε να παλεύουμε

θέλουμε να δίνουμε τα χέρια μας

λεύτεροι.

Ειρήνη,

θέλουμε να κοιτάζουμε τον ήλιο κατάματα

θέλουμε να κάνουμε την πέτρα άγαλμα

θέλουμε να δένουμε τις λέξεις μας σε στίχο,

λεύτεροι.

Ειρήνη,

θέλουμε να ακούμε τα βήματά μας στο δρόμο

θέλουμε να μυρίζουμε τη βροχή στο χώμα του δάσους

θέλουμε να δίνουμε στα περιστέρια τα ψίχουλα,

λεύτεροι.

Ειρήνη,

δεν είσαι λέξη, είσαι πύργος

δεν είσαι εικόνα, είσαι όραση

δεν είσαι πράξη, είσαι αγώνας.

Ειρήνη,

Αγαπημένη της λευτεριάς και της δικαιοσύνης,

Ειρήνη,

αδελφή του ανθρώπου,

Ειρήνη.

 

*

ΑΔΗΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, 1986 - 96, 2000

Η πίστη

δεν είναι συντακτικό φαινόμενο

να το αναλύσεις.

Ούτε η αγάπη.

Ούτε η ελευθερία.

Ούτε η ειρήνη.

«Πολλοί λόγον μη μαθόντες

Ζώσι κατά λόγον».

 

*

ΔΡΟΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ, 1996 - 2000, 2005

Βακχυλίδης, Παιάνας για την Ειρήνη

Πλούτο χαρίζει στους θνητούς

η μεγάλη ειρήνη

και τ’ άνθη των γλυκών τραγουδιών.

Στους πλουμιστούς βωμούς,

για τους θεούς,

κάνει να καίνε με την ξανθιά τη φλόγα

των βοδιών τα μεριά

και τα μακρύμαλλα πρόβατα,

η μεγάλη ειρήνη.

Οι νέοι να περνούν στα γυμναστήρια,

με τους αυλούς και τα τραγούδια.

Στις σιδερόδετες των ασπίδων λαβές,

η μεγάλη ειρήνη, δείχνει ιστούς να υφαίνουν

οι μαύρες αράχνες.

Τα μυτερά τα δόρατα και τα σπαθιά τα δίκοπα

τα κατατρώγει η σκουριά.

Ήχο των χάλκινων σαλπίγγων δεν ακούς,

μήτε ο ύπνος ο γλυκός,

ο πρωινός που βαλσαμώνει την ψυχή,

γλυστράει απ’  τα βλέφαρα.

Τα στενοσόκακα αντηχούν συμπόσια ποθητά,

Τραγούδια παιδικά παντού, φουντώνουν.

(μετάφραση Θ. Μουσόπουλου)

 

*

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΕ ΚΗΠΟΥΣ ΜΑΓΙΚΟΥΣ, 2007, 2014

Μεγάλο χωράφι η γης:

Ψαράδες

Γεωργοί

Και ποιμένες

Αιώνιοι της γης επιβάτες.

Μεγάλο χωράφι η γης:

Συγγραφείς

Μουσικοί

Και οικοδόμοι.

Όπως και να ’ναι

Απ’ άκρη σ’ άκρη

Θα σπείρω τη γης

Να καρπίσει.

*

ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ, 2004-2010, 2014

29

Καράβι ωριοτάξιδο

Καράβι ωριοτάξιδο

Σε λαίλαπες και κύματα

Με λαμνοκόπους δυνατούς

Και μπιστεμένους.

Καράβι ωριοτάξιδο

Σε κάμπους αναυπότακτης θάλασσας

Με κουπαστές κι αντένες αεικίνητες.

Καράβι ωριοτάξιδο

Σε αφνικές φουρτούνες νυκτερινές

Με καπετάνιο ξάγρυπνο και ναύτη

Θαλασσομάχο.

Καράβι ωριοτάξιδο

Σε ανύπαρκτη θάλασσα

Με άγνωστους δραγάτες υγρός

Μετεωρισμός.

 

Καράβι ωριοτάξιδο

ΕΙ - κόνα

Καράβι ωριοτάξιδο

ΡΗ - ξικέλευθο

Καράβι ωριοτάξιδο

ΝΗ - δυμο

Καράβι ωριοτάξιδο

ΕΙΡΗΝΗ

27/4/2007

Το ποίημα έλαβε τιμητική διάκριση από την

Αμφικτυονία Ελληνισμού

 

*

ΥΨΙΠΕΤΕΙΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ, 2017

 

Ένας ουρανός γεμάτος άστρα

Κρύσταλλο ηχούν καμπάνες

 

Ακούγονται καμπάνες

Στην υδρόγειο,

Καμπάνες βροντερές

Γεμάτες γλύκα.

 

Κάθε αστέρι και λαός

Κάθε καμπάνα κι άνθρωπος.

 

Ο λαός, αλώνι ολοστρόγγυλο

μέρα το στάρι στρώνουνε

χορεύουνε το βράδυ τραγουδώντας·

ο άνθρωπος ολόγιομο φεγγάρι

που πάει να γίνει ήλιος

και πάλι παιχνίδι σκοτάδι και φως

άστρα καμπάνες λαός άνθρωπος…

*

ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ

 

ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ - ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΥΔΟΚΙΑ

Τ' αστέρι ήρθε ψάχνοντας και φέτος
δεν είναι εύκολο - θαρρείς - να σχίσει τους αιθέρες πια,
βόμβες, αέρια, φωνές μικρών παιδιών πετούνε...

Τ' αστέρι ήρθε ψάχνοντας και φέτος.

Από το χέρι ας το πιάσουμε
να δείξουμε το δρόμο,
να καθαρίσει ο ουρανός
το "Δόξα εν υψίστοις" να φανεί
το "επί γης ειρήνη" ν' ακουστεί

να στρώσουμε όλοι μαζί "εν ανθρώποις ευδοκία"...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018

*

Τα υλικά των ονείρων μας
απλά
καθημερινά
άδολα.
Όμως το χρώμα
που βγαίνει 
τόξο 
ουράνιο
μια σχισμή
ανάμεσα 
στο μηδέν
και στο άπειρο
Τα υλικά των ονείρων 
πρόσεξε
είναι απλά
καθημερινά
άδολα

23/5/2019

*

ΔΕΝ ΤΡΑΒΗΞΑ ΜΑΧΑΙΡΙ

Δεν τράβηξα μαχαίρι

για να σκοτώσω άνθρωπο

Ούτε για να δείξω

δύναμη και μίσος.

Τράβηξα μαχαίρι

για να χωρίσω την αγάπη στα δύο,

για να σκορπίσω ελπίδα

μικρά μικρά κομμάτια

στα μάτια των ανθρώπων.

Τράβηξα μαχαίρι

για να φωτίσω

για να δροσίσω

για να αφήσω πνοές

στην άνυδρη κοιλάδα του σύμπαντος.

 

9/7/2020

 

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΞΑΝΘΗ, ΜΑΡΤΙΟΣ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά