Με αφορμή, την κοινή εκδήλωση των Συλλόγων Γυναικών Ξάνθης και Δράμας για την πολύμορφη βία κατά των γυναικών, η εκπρόσωπος του συλλόγου Ξάνθης, Ευγενία Αναγνώστου, μίλησε στο Δημοτικό Ραδιόφωνο για τις πολλές μορφές βίας που υφίσταται η γυναίκα, διαχρονικά και αναλύει τις αιτίες του φαινομένου.

 «Η γυναίκα ζει με τη βία», επισημαίνει η κ. Αναγνώστου τονίζοντας πως η βία που υφίσταται δεν είναι μόνον οι διαστάσεις που γνωρίζουμε: ενδοοικογενειακή, σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, γυναικοκτονία… Είναι η σωματική, λεκτική, ψυχολογική και συναισθηματική βία που αντιμετωπίζει σε κάθε έκφανση της δραστηριοποίησής της μέσα στην κοινωνία.

Θυμήθηκε πριν χρόνια, που ο Σύλλογος, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ιδιωτικών Υπαλλήλων κατάφεραν να μπλοκάρουν την απόλυση γυναίκας, εξαιτίας της εγκυμοσύνης της. «Αυτό δεν είναι βία;» εξέφρασε το ρητορικό ερώτημα…

Συνέχισε, λέγοντας πως βία είναι όταν μια γυναίκα αναγκάζεται να εργάζεται για 200 ευρώ να μην έχει πρόσβαση στη δημόσια και δωρεάν υγεία, όταν εργάζεται δεκάωρα και Κυριακές, όταν αναγκάζεται εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών να βλέπει τα παιδιά της το Σαββατοκύριακο ή όταν τα αποχωρίζεται επειδή υποχρεώνεται να εργάζεται εκτός του τόπου κατοικίας της (π.χ. αναπληρώτριες).

Βία είναι όταν δεν έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση αλλά ούτε και στον ελεύθερο χρόνο.

«Η γυναίκα βιώνει τη βία μέσα στο σπίτι, στο επαγγελματικό περιβάλλον και στην κοινωνική της ζωή», επισήμανε. Σχολίασε ότι ο παρατεταμένος εγκλεισμός αύξησε την ενδοοικογενειακή βία, όπως και στην αρχή της οικονομικής κρίσης, όταν η ανεργία αυξήθηκε απότομα και χάθηκαν ξαφνικά χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Στον χώρο της δουλειάς η γυναίκα δεν έχει τα εφόδια να αποτρέψει την σεξουαλική παρενόχληση πόσο μάλλον να καταγγείλει το γεγονός, καθώς η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης αποτελεί τον βασικό αποτρεπτικό λόγο.

«Το ζήτημα δεν είναι ατομικό» σχολίασε και επέκρινε τις πολιτικές του κράτους, αλλά και της ΕΕ, για υποκριτική δράση. «Τα διάφορα προγράμματα που εκπονούνται γίνονται καθώς η χαμηλή παραγωγικότητα της γυναίκας λόγω κακοποίησης προκαλούν σοβαρή βλάβη σε επιχειρήσεις και κράτη», υπογράμμισε.

Σημείωσε πως οι πολιτικές που ακολουθεί το κράτος στην εργασία, την εκπαίδευση, την κοινωνική πολιτική ενισχύουν τη βία.

Απάντησε στο ερώτημα γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να σπάσουν τη σιωπή τους, επισημαίνοντας πως καθώς προκρίνεται η ανάγκη για κάτι τέτοιο, μετά και την σκληρή επικαιρότητα, όπως αποτυπώνεται στον χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού, η γυναίκα καλείται να μιλήσει για την ενδοοικογενειακή βία και τη βία στον επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον, όμως να μη βγάλει άχνα για τις πολιτικές που την προκαλούν και τσακίζουν τη ζωή της και τη ζωή όλων. «Το κράτος και η ΕΕ είναι συνένοχοι για το γεγονός ότι η γυναίκα σιωπά», υπογράμμισε.

Ο λόγος της σιωπής της, μάλλον, προφανής: το περιβάλλον είναι εχθρικό. Η κ. Αναγνώστου ανέφερε ότι δύο γιατροί απολύθηκαν εν μέσω πανδημίας καθώς ο ένας στήριξε συναδέλφους τους που περνούσαν ΕΔΕ επειδή κόλλησαν μέσα στο χώρο εργασίας τους με τον ιό και ο άλλος γιατί εξέφρασε δημόσια το αίτημα πως απαιτείται η στήριξη του ΕΣΥ καθώς το υγειονομικό προσωπικό ξεκινά μια βάρδια εφημερίας με 100% πληρότητα. Ότι το κράτος χρησιμοποιεί βία για να καταστείλει τις αντιδράσεις των εργαζομένων και των κοινωνικών ομάδων, δίνοντας ως παράδειγμα τις φοιτήτριες που οι άνδρες των ΜΑΤ τραβολογούσαν στις πορείες για ασφαλές άνοιγμα των σχολών τους. Ότι οι νόμοι ρίχνουν στα μαλακά τους βιαστές, αλλά και τους μαστροπούς. Ότι κάθε γυναίκα αντιμετωπίζει διαφορετικά την κατάσταση, βάσει των συνθηκών στις οποίες κινείται: «Αν μια γυναίκα φέρνει στο σπίτι το μοναδικό εισόδημα, πώς μπορεί να καταγγείλει κάτι τέτοιο». Ότι οι σεξιστικές τακτικές που ακολουθούνται σε κατηγορίες επαγγελμάτων αποτελούν προϋπόθεση για την πρόσληψη: «Πώς μπορεί να αρνηθεί μια γυναίκα που δουλεύει “σεζόν” να φορέσει ένα μπλουζάκι που αναγράφει “eat me”». Ότι οι φοιτήτριες φοβούνται να καταγγείλουν σεξουαλική παρενόχληση, καθώς εάν δεν ακολουθηθούν οι διαδικασίες κινδυνεύει να μην πάρει ποτέ πτυχίο. Ότι ο κοινωνικός στιγματισμός του θύματος συνεχίζει να «επιπλέει» στην επιφάνεια της κοινωνίας μας.

«Εμείς καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως τόσο η πολύμορφη βία, όσο και η σιωπή καλλιεργούνται μέσα από τις κοινωνικές και τις οικονομικές συνθήκες. Θα πρέπει να σπάσουμε τον φόβο και να σηκώσουμε ένα τοίχος προστασίας» και υπογράμμισε ότι ο μόνος δρόμος είναι ίσες ευκαιρίες στην εργασία την εκπαίδευση, δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρξει κρατική μέριμνα με συγκεκριμένες δομές που θα στηρίζουν ουσιαστικά τα θύματα της βίας. «Αυτά θα εξαλείψουν και τα φαινόμενα της βίας», επισήμανε.

Να υπενθυμίσουμε ότι η διαδικτυακή εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 2 Απριλίου στις 7:30 το απόγευμα. Το κεντρικό πλαίσιο της συζήτησης είναι «Πολύμορφη βία κατά των γυναικών. Αποκαλύπτουμε τους πραγματικούς ενόχους. Χτίζουμε τοίχος προστασίας», με ομιλήτριες την πρόεδρο του συλλόγου Δράμας Ράνια Κοσμίδου, δικαστικό υπάλληλο και την αντιπρόεδρο από τον σύλλογο της Ξάνθης, Αγγελική Πανίδου, δικηγόρο.

Η πρόσκληση είναι ανοιχτή σε όλες και όλους είτε μέσω skype:https://join.skype.com//f9DjRSfL9Ih8  και μέσω

youtube: https://www.youtube.com/watch?v=omnayJYLjzA

Ακούστε την κ. Ε.Αναγνώστου