Οι Στίχοι:
Είχα τα δικά μου
Με τσάντισες κι εσύ
Ξέσπασα λιγάκι
Δε σου άφησα πληγή
Λάθος της στιγμής
Δεν είμαι έτσι εγώ
Δεν σηκώνω χέρι
Το ξέρεις σ'αγαπώ
Κι όταν ξυπνήσεις το πρωί, λουλούδια δίπλα σου θα βρεις
Θα δεις πως το 'χω μετανιώσει και θα το ξανασκεφτείς
Μηνύματα στο messenger αμέτρητα, γλυκά
Πόσο μαλάκας είμαι, πως δε φέρθηκα σωστά
Ξέρεις,δε θα ξαναγίνει, ήταν κακή η συγκυρία
Αλήθεια σ'αγαπάω, δώσε μου άλλη μια ευκαιρία
Και πράγματι την έδωσες κι εγώ ήμουνα σωστός
Μέχρι που ένα σκάρτο βράδυ δε γινότανε αλλιώς
Μου 'παν κάτι φιλαράκια «Ρε δεν πάμε για ποτά;»
Κατεβάσαμε μουκάλια, πλακωθήκαμε μετά
Είχα αργήσει να γυρίσω, είχες είπες αγχωθεί
Άρχισε ο τσακωμός, δεν είχα άλλη υπομονή
Σε χτύπησα να σταματήσεις, δε μου άφησες επιλογή
Το μετάνιωσα αμέσως και λουλούδια το πρωί...
Και περνούσανε τα χρόνια και περνούσαμε καλά
Ύστερα ήρθαν τα παιδιά, ρουτίνα έξοδα πολλά
Πίεση από παντού και να μου πάν' όλα στραβά
Πεθάναν οι δικοί μου, έχασα και τη δουλειά
Το 'χα ρίξει στο ποτό και μου είπες «Ως εδώ,
Μη φωνάζεις δυνατά και κοιμούνται τα παιδιά»
Ήθελα να πας πιο πέρα, όχι κάτω να σε ρίξω
Ήθελα να σταματήσεις, όχι βέβαια να σε πνίξω!
Κι όταν ξυπνήσεις το πρωί, λουλούδια δίπλα σου θα βρεις
Θα δεις πως το 'χω μετανιώσει και θα το ξανασκεφτείς
Είμ' ο πατέρας των παιδιών σου και πολύ σε αγαπώ
Έλα, μη με καταγγείλεις, δε θα ήτανε σωστό
Όντως δε θα ξαναγίνει, ήταν κακή η συγκυρία
Έλα δώσ' μου άλλη μία, τελευταία ευκαιρία
Έιχα τα δικά μου
Με τσάντισες κι εσύ
Κρατούσα και μαχαίρι
Ήταν η κακιά στιγμή
Και το πρωί δε θα ξυπνήσεις, θα μας κοιτάς από ψηλά
Λουλούδια δίπλα σου θα δεις μα όλοι θα κλαίν' σπαρακτικά
Αν είχες άλλη μια ευκαιρία, θα μου την έδινες κι αυτή
Και θα ξανάκανα το ίδιο αντί να 'μαι στη φυλακή
Η ανοχή δεν είναι λύση, δεν αλλάζει τίποτα
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν, δράσε πριν να είναι αργά
Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου