«Ο γιος μου πάει στον στρατό ενώ εγώ δεν πήγα

/ μόν' πήγα κι απαλλάχτηκα κι εν τέλει μετανιώνω

/ καλύτερα στο στράτευμα παρά στους λουφαδόρους

/ νισάφι και η τρέλα τους και τα τρελόχαρτά τους. /

/ Σαν έργο τρόμου είδαν την στρατώνα

/ οι κλάσεις του '48 κι εδώ

/ κινδύνευες ν' αποκηρύξεις εκεί μέσα τον ίδιο σου τον εαυτό

/ και σ' όλη τη ζωή σου ντρεπόσουνα γι' αυτό

/ και τότε είπα ο έξυπνος γιατί να το ρισκάρω

/ σαφώς τους εξαπάτησα

/ δεν υπηρέτησα εγώ επί δικτατορίας

/ παλιά μου τέχνη στρουθοκαμηλίας

/ είναι στιγμές που αμφισβητώ τον ίδιο μου τον ανδρισμό».

«Ο γιος μου πάει στον στρατό» ήταν ο τίτλος του τραγουδιού και το ρεφρέν του το ακόλουθο:

«Καλός πολίτης γιε μου, καλό σου στόλισμα

/ να σβήσει απ' τ' όνομά μας εκείνο το διαόλισμα».

Σε μια συγκεκριμένη συγκυρία της ζωής του ο Διονύσης φαίνεται να αυτοσαρκάζεται να μετανιώνει ίσως για κάποια παλιότερη στάση του απέναντι στα πράγματα και να ανακοινώνει τη μετάνοιά του αυτή δημόσια, μέσα από την τέχνη του.....

Σε μια τέτοια λίγο πολύ αίσθηση σε μεταφέρει "Το κούρεμα" του Διονύση που αυτή την Κυριακή 6 Μαΐου 2018, η εκπομπή "Αναμνήσεις από δίσκους και μαγνητικές ταινίες" σας παρουσιάζει.

Ακούστε την