Η σημερινή μας εκπομπή είναι ένα αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι.

Έναν δημιουργό ασυμβίβαστο και πρωτοπόρο, που συνέδεσε τη λόγια με τη λαϊκή μουσική, δημιουργώντας έτσι ένα «νέο» ήχο, ένα «νέο» τραγούδι που έχει τις ρίζες του τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Με την υψηλή αισθητική και την προσωπική ευαισθησία του, την οξεία κριτική ματιά του, την αγάπη του για το λαό και με την απόφασή του να μη συμβιβαστεί με την εξουσία και τις απαιτήσεις της, μπόρεσε να αποτυπώσει με κριτικό ρεαλιστικό τρόπο την ελληνική κοινωνία, καταθέτοντας ένα έργο σπουδαίο, πολύτιμο, μοναδικό. Έχουν συμπληρωθεί είκοσι τέσσερα χρόνια από εκείνο το απόγευμα της 15ης Ιουνίου του 1994, που «άρχισε το ταξίδι του προς τα άστρα».

Η απουσία του πικρή. Η «παρουσία» του πάντα φωτεινή. Ο Μάνος Χατζιδάκις είναι εδώ, θα είναι πάντα εδώ όσο υπάρχουν άνθρωποι που τραγουδούν τα τραγούδια του, που διψούν για ομορφιά, που αντιστέκονται, ελπίζουν και αγωνίζονται για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Ο Μάνος Χατζιδάκις, δημιουργός που έβαλε τη σφραγίδα του στον πολιτισμό μας, υπήρξε πάνω απ' όλα κορυφαίος αναμορφωτής του ελληνικού τραγουδιού, δρομολογώντας το σε νέους μουσικούς ορίζοντες. Πνεύμα ανήσυχο, που αντιτάχθηκε στους κρατούντες, στην όποια κολακεία και αναρρίχηση, αντιπαρατέθηκε σ' όλη τη ζωή του στην εμπορευματοποίηση και στον εκχυδαϊσμό της τέχνης. Ο μεγάλος δημιουργός υπήρξε εχθρός της σοβαροφάνειας και των παγιωμένων αντιλήψεων, λάτρης της «νεότητας» και της συνεχούς αμφισβήτησης.

Με την παρουσία και την προσφορά του σημάδεψε καθοριστικά τον πολιτιστικό βίο της Ελλάδας. Το σπάνιας ομορφιάς, ποιότητας και αξίας έργο του, βασισμένο στον πλούτο των πηγών της λαϊκής ευαισθησίας, έδωσε μια ξεχωριστή διάσταση στη σύγχρονη μουσική δημιουργία. Σε αυτό το πολυεπίπεδο έργο μεγάλο μέρος κατέχει το τραγούδι, στο οποίο η προσφορά του συνθέτη είναι ανεκτίμητη και ανεπανάληπτη.

Ο μελωδός της ελληνικής ψυχής, άσκησε μεγάλη επίδραση στην εξέλιξη του τραγουδιού στη χώρα μας, επηρεάζοντας βαθύτατα πάρα πολλούς συνθέτες και τραγουδοποιούς, που ακολούθησαν.

Προσωπικότητα πολύπλευρη και πολυδιάστατη, δημοσίευσε τα βιβλία με ποιήματα και σχόλια. Ιδρυσε και διηύθυνε την Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών (1964-'67), το καφεθέατρο «Πολύτροπο», τις Μουσικές Γιορτές στα Ανώγεια Κρήτης και τους Μουσικούς Αγώνες στην Κέρκυρα, ενώ την περίοδο 1975-'81 διηύθυνε το Τρίτο Πρόγραμμα. «Παιδιά» του, επίσης, είναι η δισκογραφική εταιρεία «Σείριος» και η «Ορχήστρα των Χρωμάτων», δύο ακόμη ενσαρκώσεις της αντίληψής του για την πορεία των μουσικών μας πραγμάτων.

Το «τέρας», ο εθισμός μιας κοινωνίας στη φρίκη και στο φόβο, ο νεοναζισμός, ο φασισμός κι ο ρατσισμός ήταν φαινόμενα που έμπαιναν στο στόχαστρο του μεγάλου δημιουργού Μάνου Χατζιδάκι.

Ο ίδιος έλεγε πως «όποιος δε φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά».